Een flink aantal jaren geleden werd er een nieuw speelgebied voor de kinderen aangelegd. Dat was namelijk nodig volgens de regels die de lokale overheid had gesteld voor zichzelf en de bewoners. Dus kwamen er een twee- of drietal kiepwagens met speciaal speelzand. Dat is een beste hoop. Dat vonden een paar ouders uit een andere wijk ook. Na wat heen en weer gepraat door wat buren in die wijk, werd er besloten om daar wat zand, via een aanhangwagen, weg te halen voor de zandbak in hun wijk. Zo gezegd, zo gedaan. De aanhangwagen achter een van de auto’s en naar de zandhoop gereden met wat scheppen erin om het zand in de aanhanger te scheppen. Ze hadden de aanhanger bijna vol toen er plots een politieauto voorbij kwam. Die stopte, reed terug en kwam vragen wat zij dachten te doen. Een van de scheppende mensen zei tegen de agent dat zij het zand over hadden van een project dat zij in de eigen tuin hadden aangelegd en dat zij daarom het idee hadden om het teveel maar hierbij te gooien. De agent sprak de historische woorden: hier komt niets van in, jullie gooien het maar weer terug op de aanhanger en maak er maar wat anders van. Ja en wat doe je dan, niets anders dan de orders op volgen toch? Toen de aanhangwagen vol was, vroeg de agent nog of dat ongeveer de hoeveelheid was die zij erbij hadden gegooid. Waarop zij uiteraard bevestigend antwoorden. Met de opdracht: nooit meer doen hoor, konden zij gaan. Iemand die wat weet van het effect van weghalen of toevoegen van aarde c.q. zand bij een hoop te zien geeft, kan zien of er wordt bijgegooid of weggehaald. Deze beste agent had dus blijkbaar deze kennis niet en deed dus precies wat de buren wilden. Hij gaf hen zelfs officieel opdracht om de aanhangwagen vol te gooien. Daarom: denk eerst na en gebruik je ogen, gevoel en verstand voor je een opdracht geef. De werkelijkheid kan anders zijn dan de schijn. Bij een opdracht hoort ook een verantwoordelijkheid, besef dat wel voor je de opdracht geeft,