WAT MISSEN WIJ IN HET DAGELIJKSE LEVEN?

augustus 9, 2017 rvanthoor No comments exist

Naarmate ik meer mensen spreek en meemaak, valt me het op dat er een chronisch tekort aan zelfvertrouwen en verantwoordelijkheidsgevoel is. Bijna iedereen wil maar dat alles voor hem of haar wordt geregeld en beslist. Zodra het een beetje onduidelijk wordt wat de eventuele voor en nadelen kunnen zijn, trekken grote groepen zich terug en roepen om het hardst dat er iemand een beslissing moet nemen. Dat ze dat zelf wel eens zouden kunnen doen komt niet bij ze op. Daar heb je toch instituties voor, zoals de regering en dergelijken op alle niveaus? Dat diezelfde instituties bakken met onnodig geld kosten en een aanslag zijn op de eigen privacy en onafhankelijkheid van de persoon, daar wordt niet over nagedacht. Stel je voor dat je dat ook nog moet nazien. Dat is toch niet normaal? Wel dan? Dat dit ook effecten kan hebben op het lichamelijke en geestelijke welzijn bij deze mensen, komt misschien ergens aarzelend om de hoek kijken en verdwijnt weer rap als het herkend wordt. Ik vraag me altijd af wat deze mensen verwachten van het leven. Zouden ze zich wel bewust zijn dat ze leven en dat dat verplichtingen naar zichzelf inhoudt? Misschien zijn ze zich daar niet van bewust. Volgens mij zouden zij zich helemaal lam schrikken als zij zouden beseffen wat er allemaal mogelijk is, als men niet meer afhankelijk wenst te zijn van allerhande instituties die volkomen willekeurig beslissingen nemen waar men zich aan dient te houden. En dan zin of geen zin. Want die kant gaan we op als het zo door gaat. Wat blijft er over van het individu, als we alles maar afschuiven naar instituties? Waar blijft ons zelf. Dan niet meer zeuren als we niets meer mogen dat niet uitdrukkelijk toegestaan is. Voor de rest gaat alles steeds meer de kant op van: alles is verboden, zelfs planten wordt het verboden om aanwezig te zijn. Wanneer zal het de meeste mensen verboden zijn geboren te worden. Dat is zo als het er nu naar uitziet slechts een kwestie van tijd. Gelooft u mij niet: prima, maar dan achteraf geen gemekker van ik wist het niet. er is een oplossing mogelijk, maar dan vereist het wel een ‘flinke’ tijd lezen en oefenen. Te denken valt aan mijn boeken: SOEHMA, ONTSTOLEN TALENTEN en wat er nog zal gaan komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *