Uitbreiding van het leefgebied.

Na een aantal jaren waren er zoveel mensen dat men meer ruimte nodig had om te kunnen leven en de benodigde groenten en prooidieren moest hebben. Dit buiten de woonruimten om.

Er werd in onderling overleg besloten dat er een nieuw dorp moest komen een aantal kilometers verderop.

Dit was na verloop van tijd weer nodig, net zo lang tot er een cirkel van dorpen was ontstaan en er in het centrum iets van een stad ging ontstaan.

Dit alles zonder ook maar enige planning.

In de stad werden de dingen ondergebracht die geen dagelijkse kost waren voor de dorpen.

De wat betere gespecialiseerde genezers, onderzoekers, smeden, timmerlieden, meubelmakers en zo voort.

Deze specialisatie ging door tot er een soort van universiteit ontstond die alles onderzocht op het nuttig zijn voor de gehele samenleving.

En wat ook maar de kleinste schade kon aanrichten aan de samenleving en verboden moest worden.

Tevens ontstond er een soort van bodedienst tussen de diverse dorpen en steden.

Deze was speciaal voor het overbrengen van de gewenste zaken naar het andere dorp of stad.

Het was tevens handig in geval van het mislukken van de oogst of in geval van overstroming.

Ook de specialisaties op de diverse gebieden werden uitgewisseld en de kennis gedeeld. En weer verder gedeeld met de volgende steden of dorpen.

En dat alles zonder dat er een vorm van regering of overheid aanwezig was.

Hele landstreken werden zo bevolkt.

En het leven in die gebieden was ontspannen en in evenwicht met de natuur.

De mensen waren zich bewust van hun verantwoordelijkheden ten opzichte van hun medemensen en de hun omringende natuur.

Zij namen die verantwoordelijkheid zeer bewust en letten ook sterk op dat zij niets deden dat dat evenwicht kon verstoren.

Indien nodig spraken zij anderen aan op deze verantwoordelijkheid.

In een veel later stadium ontstond er een soort van rechtspraak. Die kwam een maal per jaar langs en als er recht gesproken moest worden werden de omstanders van de daad net zo hard gestraft als de dader(s). verder was er een soort van kermis om te vieren dat er niet behoefde te worden gestraft.