Zijn wij slaven of vrije mensen?

Wij worden aan alle kanten gebombardeerd met gegevens dat wij niet genoeg geld hebben of niet genoeg durven te lenen voor alle beschikbare, onnodige, luxe artikelen.

Dat wordt in een wijze gebracht dat wij ons schuldig moeten voelen als wij al die luxe niet hebben of kopen.

Dat door alle reclame en andere artikelen in de media en het commentaar in onze directe omgeving.

Wat laten we via dit gedrag eigenlijk zien?

Is het niet zo dat we laten zien wat een goede slaven we zijn?

Want we kopen toch wat ons wordt opgedrongen via de reclame?

Is het niet zo dat we de luxe artikelen gebruiken om te tonen wat voor goede volgers of slaven van het systeem we zijn?

Wat bij ons ook goed werkt is een afgunstig gevoel opwekken op mensen die dat soort artikelen wel (kunnen) kopen/aanschaffen.

Dat wordt door allerhande media bij ons ingeprent.

We moeten jaloers zijn op de rijken en minachtend neerzien op mensen die minder hebben dan wij.

Waarbij de reden van het minder hebben niet belangrijk is. Dat zijn degene die het niet de waard zijn om mee om te gaan.

Voorgaande zinnen zijn helaas werkelijkheid in onze huidige maatschappij.

Wat als het ons overkomt en we er niets aan kunnen doen?

Gaan we dan in een hoekje zitten huilen en simmen?

En hoe gaan we om met mensen die heel bewust dit soort zaken links laten liggen en hun eigen leven op hun eigen manier leven.

Zonder al die onnodige luxe prullen.

Wat zijn eigenlijk onnodige luxe prullen?

U heeft er misschien wel meer dan u beseft.

Een platte tv met achterlicht, een nieuwere auto met led verlichting en ingebouwde navigatie.

En wat te denken van een elektrische fiets, een ipod, de nieuwste tab en zo voort en zo voort.

Is die nieuwe airco wel nodig? Want wat is er verkeerd aan een ouderwetse verwarming en ventilator?

En begin nu niet met de climaathoax want die is allang achterhaald.